การศึกษาความเต็มใจจะจ่ายค่าธรรมเนียมการใช้ท่าอากาศยาน กรณีศึกษา ท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ

บทคัดย่อ

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อหาความเต็มใจจะจ่ายค่าธรรมเนียมการใช้ท่าอากาศยานหลังโครงการพัฒนาสุวรรณภูมิระยะที่ 2 เสร็จสิ้น และศึกษาปัจจยัที่มีผลต่อความเต็มใจจะจ่ายดว้ยเทคนิคสมมติเหตุการณ์ (Contingent Valuation Method) โดยใช้รูปแบบคำถามปลายปิดชั้นเดียว (Single Bounded close end) โดยกลุ่มตัวอย่างคือผู้โดยสารที่ใช้ท่าอากาศยานสุวรรณภูมิจำนวน 320 ตัวอย่างซึ่งระดับราคาที่เสนอ คือ 100 150 200 และ 300 บาท แล้วนำข้อมูลมาวิเคราะห์ด้วยแบบจำลองโลจิต (Logit Model) ผลการศึกษาพบว่า ผู้โดยสารมีมูลค่าความเต็มใจจะจ่ายเพิ่มขึ้นจากเดิมเฉลี่ย (Mean maximum WTP) เท่ากับ 108.21 บาท ต่อคน สำหรับปัจจัยที่มีผลต่อการกา หนดมูลค่าความเต็มใจจะจ่ายของกลุ่มตัวอย่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติได้แก่อายุช่วง 21 ถึง 30 ปีระดับรายได้ของกลุ่มตัวอย่างการรับรู้ข้อมูลของกลุ่มตัวอย่างความสะดวกใน การเดินทาง สิ่งอำนวยความสะดวกความรวดเร็วในการใหบ้ ริการ และระดับราคาเริ่มต้นที่เสนอ