ปัจจัยที่มีผลต่อการเจริญเติบโตของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในประเทศไทย

บทคัดย่อ

วิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (SMEs) ถือเป็นปัจจัยสาคัญที่มีต่อการเจริญเติบโตของผลิตภัณฑ์มวลรวมของประเทศไทย เมื่อพิจารณาผลิตภัณฑ์มวลรวมของนอกภาคเกษตรแล้ว วิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม มีสัดส่วนของผลิตภัณฑ์มวลรวมถึงร้อยละ 46 ซึ่งใกล้เคียงกับวิสาหกิจขนาดใหญ่ที่มีสัดส่วนร้อยละ 47 ของผลิตภัณฑ์มวลรวมของประเทศไทยทั้งหมด วัตถุประสงค์ในการศึกษาครั้งนี้เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อมีการเจริญเติบโตของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมของประเทศไทย ด้วยเทคนิคทางเศรษฐมิติวิธีกาลังสองน้อยที่สุด (Ordinary Least Square Method) โดยใช้ข้อมูลประเภทอนุกรมเวลา รายไตรมาส เก็บข้อมูลรวบรวมตั้งแต่ไตรมาสที่ 1 ปีพ.ศ.2550 ถึงไตรมาสที่4 ปีพ.ศ.2559 รวมทั้งสิ้น 40 ข้อมูล ข้อมูลตัวแปรอิสระที่ใช้ในการศึกษาได้แก่ อัตราเงินเฟ้อ จานวนแรงงานนอกภาคเกษตร มูลค่าการส่งออก และ อัตราดอกเบี้ยที่แท้จริง
ผู้วิจัยได้กาหนดแบบจาลองที่ใช้ในการศึกษาออกเป็น 2 แบบจาลอง คือ 1)ปัจจัยที่มีผลต่อการเจริญเติบโตของวิสาหกิจขนาดกลาง 2) ปัจจัยที่มีผลต่อการเจริญเติบโตของวิสาหกิจขนาดย่อม ผลการศึกษาพบว่า แบบจาลองที่ 1 ตัวแปรที่ส่งผลต่อการเจริญเติบโตของวิสาหกิจขนาดกลางในประเทศไทย อย่างมีนัยสาคัญทางสถิติ ได้แก่ จานวนแรงงานนอกภาคเกษตร และ มูลค่าการส่งออก สาหรับอัตราเงินเฟ้อ และอัตราดอกเบี้ยที่แท้จริง พบว่าไม่ส่งผลต่อการเจริญเติบโตของวิสาหกิจขนาดกลาง อย่างมีนัยสาคัญทางสถิติ แต่มีทิศทางความสัมพันธ์สอดคล้องกับสมมติฐานที่ผู้วิจัยคาดการณ์ ในส่วนของแบบจาลองที่ 2 นั้น ปัจจัยที่มีผลต่อการเจริญเติบโตของวิสาหกิจขนาดย่อมในประเทศไทย อย่างมีนัยสาคัญทางสถิติ ได้แก่ อัตราเงินเฟ้อ จานวนแรงงานนอกภาคเกษตร และ มูลค่าการส่งออก สาหรับอัตราดอกเบี้ยที่แท้จริง พบว่าไม่ส่งผลต่อการเจริญเติบโตของวิสาหกิจขนาดกลาง อย่างมีนัยสาคัญทางสถิติ แต่มีทิศทางความสัมพันธ์สอดคล้องกับสมมติฐานที่ผู้วิจัยคาดการณ์

คำสำคัญ : กำรเจริญเติบโต , วิสำหกิจขนำดกลำงและขนำดย่อม